O NAS
Informacje ogólne
Środowiskowy Dom Samopomocy (w skrócie nazwany ŚDS) przeznaczony jest dla 60 osób przewlekle psychicznie chorych i niepełnosprawnych intelektualnie, zwanych dalej uczestnikami ŚDS.
Podstawa prawna:
Środowiskowy Dom Samopomocy działa na podstawie:
1)Ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004r. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.);
2)Ustawy z dnia 19 sierpnia 1994r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U.
z 1994r. Nr 111, poz. 535 z późn. zm.);
3)Ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1592 z późn. zm. );
4)Ustawy z dnia 22 marca 1990r. o pracownikach samorządowych ( tekst jedn. z 2001r. Dz.U. Nr 142, poz. 1593 z późn. zm),
5)Ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.);
6)Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 11 grudnia 1995r. (Dz. U. 1996r. Nr 5, poz. 38) w sprawie psychiatrycznych świadczeń zdrowotnych w domach pomocy społecznej i środowiskowych domach samopomocy;
7)Uchwały Nr XV/122/2004 Rady Powiatu Brzeskiego z dnia 26 sierpnia 2004r. w sprawie utworzenia jednostki organizacyjnej pomocy społecznej Środowiskowy Dom Samopomocy;
8)Uchwały Nr XXIX/256/06 Rady Powiatu Brzeskiego z dnia 30 czerwca 2006r. w sprawie nadania Statutu dla Środowiskowego Domu Samopomocy w Brzesku im. bł. Matki Teresy z Kalkuty.
ŚDS świadczy usługi dostosowane do szczególnych potrzeb osób z zaburzeniami psychicznymi i niepełnosprawnych intelektualnie w szczególności poprzez pracę socjalną, psychoterapię i rehabilitację zawodową, usprawnianie, organizację czasu wolnego. Terapeuci dostosowują swoje działania do zmieniających się potrzeb i możliwości osób korzystających ze wsparcia w ŚDS.
Środowiskowy Dom Samopomocy pomaga w utrzymaniu się osób w środowisku poprzez kształtowanie akceptowanych przez otoczenie zachowań, wyrabianie nawyku celowej aktywności, treningu w samodzielnym funkcjonowaniu.
Przewlekłej chorobie, trwającej czasami kilka lat, często towarzyszy niedobór bodźców
i monotonia powodujące taką bierność i brak zainteresowań, iż dla rehabilitacji społecznej często konieczne jest odtworzenie takich umiejętności i zachowań jak: samoobsługa, dbałość o higienę i estetyczny wygląd, gospodarowanie pieniędzmi, nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktów z ludźmi, postrzeganie, ocenianie i rozwiązywanie problemów.
CEL DZIAŁANIA
Wsparcie i bycie z drugą osobą to właściwie najważniejszy cel działania ŚDS. Często zdarza się, że osoby przychodzące do ŚDS na spotkania potrzebują rozmowy i obiektywnego spojrzenia na ich problemy i dylematy. Ich rodziny często ze względu na rodzaj ich schorzeń, minimalizują ich problemy emocjonalne czy odsuwają je na plan dalszy zaspakajając potrzeby podstawowe.
CELE GŁÓWNE:
1.Pomoc w usamodzielnianiu społecznym osób objętych ustawą o ochronie zdrowia psychicznego pomoc w nabywaniu lub doskonaleniu umiejętności wykonywania podstawowych umiejętności życia codziennego i realizacji zadań życiowych.
2.Prowadzenie terapii służącej utrzymaniu osoby w jej naturalnym środowisku.
CELE SZCZEGÓŁOWE:
1.Udzielenie wsparcia osobom przewlekle psychicznie chorym i niepełnosprawnym intelektualnie.
2.Poprawa jakości życia uczestników Domu
3.Rehabilitacja społeczna zmierzająca do ogólnego rozwoju i poprawy sprawności psychospołecznej.
4.Rozwijanie umiejętności w zakresie życia codziennego i funkcjonowania w społeczeństwie.
5.Inspirowanie powstania sieci oparcia i samopomocy wśród uczestników ŚDS ich rodzin i wzmocnienie więzi społecznych.
6.Kształtowanie umiejętności samorealizacji i umiejętności spędzania wolnego czasu.
7.Zapewnienie terapii zajęciowej zmierzającej do ogólnego rozwoju i umiejętności zawodowych.
8.Przygotowanie do podjęcia aktywności zawodowej.
REALIZACJA CELÓW SZCZEGÓŁOWYCH odbywa się poprzez zajęcia terapeutyczne organizowane w dziesięciu pracowniach:
rękodzielniczej,
plastycznej,
technicznej,
komputerowej,
gospodarstwa domowego
technik różnych,
kinezyterapii,
edukacyjnej,
ogrodniczo - konserwatorskiej,
krawiecko - teatralnej
Zajęcia posiadają stałą strukturę - ramowy plan dnia.
Terapia we wszystkich pracowniach prowadzona jest przy współpracy z psychologiem, muzykoterapeutą i psychiatrą.
Kompleksowej terapii służy również Grupa Wsparcia dla Rodzin.
Celem tej grupy jest:
Uzyskanie informacji o chorobie psychicznej i jej leczeniu, o oddziaływaniach terapeutycznych świadczonych przez ŚDS,
Wymiana doświadczeń i informacji na temat radzenia sobie z chorobą osoby bliskiej,
Nawiązanie trwałych kontaktów,
Wsparcie emocjonalne.
Raz w miesiącu pracownicy spotykają się na Grupie Balinta- jest to forma doskonalenia relacji dla osób pracujących z drugim człowiekiem. Grupę tą prowadzi psycholog kliniczny zatrudniony w ŚDS.
Uczestnictwo w grupach Balinta służy podnoszeniu jakości pracy, leczenia i pomagania.
Poprzez aktywne uczestnictwo w pracy grupy, pracownicy rozpoznają i doskonalą swoją relację z drugim człowiekiem.
Grupa Balinta pozwala na rozpoznanie i uświadomienie sobie własnych uczuć w kontakcie z uczestnikiem, ograniczeń i blokad emocjonalnych utrudniających budowanie prawidłowych relacji. Grupa Balinta służy poznaniu siebie w relacji z innymi a także lepszemu zrozumieniu innych w relacji z nami. W Grupie nie wnika się w strukturę charakteru uczestników, nie formułuje się ocen zawodowych ani moralnych. Nie stawia się diagnozy ani nie daje "dobrych rad". Wnioski w tym zakresie każdy wyciąga dla siebie.